Agent ubezpieczeniowy – przedstawiciel towarzystwa ubezpieczeniowego, który prezentuje i sprzedaje polisy oraz prowadzi obsługę klienta w imieniu danego ubezpieczyciela. Jego działalność wymaga wpisu do rejestru pośredników ubezpieczeniowych prowadzonego przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych (KNUiFE), od dnia 19 września 2006 r. – Komisję Nadzoru Finansowego, a wynagrodzenie ma charakter prowizyjny.
All risks – ubezpieczenie majątku od wszystkich ryzyk z wyjątkiem wyłączonych w OWU.
Asekuracja – gwarancja wypłaty określonej umową kwoty, pokrywającej straty poniesione przez ubezpieczonego, a w razie jego śmierci, zapewnienie wypłaty spadkobiercom.
Autocasco – ubezpieczenie pojazdów mechanicznych od kradzieży, zniszczenia oraz uszkodzenia.
Beneficjent – inaczej uposażony, osoba uprawniona przez Ubezpieczonego, której zostanie wypłacone świadczenie ubezpieczeniowe w przypadku śmierci ubezpieczonego.
Bonus malus – ulga/zniżka/zwyżka w taryfie składek przyznawana za bezszkodowy lub szkodowy przebieg ubezpieczenia.
Cargo – ubezpieczenie mienia w transporcie. Rodzaj ubezpieczenia cargo zależy od użytego środka transportu (lotnicze, morskie, samochodowe, kolejowe). Cargo dzielimy na krajowe i międzynarodowe.
Cesja – umowa oznaczająca przeniesienie przez cedenta praw do świadczeń na wyznaczoną przez niego osobę lub instytucję (cesjonariusza).
Filar I – emerytura ze zreformowanego ZUS. Ze składki potrącanej nam co miesiąc z wynagrodzenia, największa część trafia właśnie tutaj, na indywidualne konto, które posiada każdy ubezpieczony. Ta część składki nie jest inwestowana, oznacza to, że jest ona jedynie corocznie waloryzowana. Składki z I filaru nie podlegają dziedziczeniu.
Filar II – Otwarty Fundusz Emerytalny, każdy urodzony po 1 stycznia 1969 roku, kto rozpoczął pierwszą pracę, ma miesiąc na zdecydowanie do jakiego funduszu emerytalnego chce się zapisać. Gdy tego nie zrobi, zostanie losowo przydzielony do jednego z nich.
Filar III jest całkowicie dobrowolną formą oszczędzania na przyszłą emeryturę, dla tych, którzy chcą, aby ich emerytura była wyższa niż ta, którą gwarantuje im I i II filar. Wysokość emerytury będzie zależała od wielkości kwot przeznaczonych na dodatkowe emerytury. Trzeci filar to ubezpieczenia na życie, pracownicze programy emerytalne, fundusze inwestycyjne, lokaty bankowe.
Franszyza integralna – zastrzeżona w warunkach ubezpieczenia granica wysokości szkody (określana procentowo lub kwotowo), do której towarzystwo ubezpieczeniowe nie wypłaca odszkodowania – poszkodowany sam pokrywa koszty szkody. Jej przekroczenie powoduje wypłacenie całej kwoty. Stosowana zazwyczaj w umowach ubezpieczeniowych z wysoką kwotą gwarancyjną.
Franszyza redukcyjna – zastrzeżona w warunkach ubezpieczenia kwota, o którą towarzystwo ubezpieczeniowe pomniejsza wypłaconą sumę odszkodowania (określana procentowo lub kwotowo).
Hipoteka – jedno z ograniczonych praw rzeczowych na nieruchomości, które służy zabezpieczeniu oznaczonej wierzytelności. Pozwala ono wierzycielowi na zaspokojenie swoich należności z nieruchomości, niezależnie od tego czyją własnością stała się ta nieruchomość. Hipoteka może zostać ustanowiona tylko na nieruchomości, zabezpiecza wyłącznie wierzytelności pieniężne i może być wyrażona jedynie w oznaczonej sumie pieniężnej.
Świadczenie – kwota, którą zakład ubezpieczeń wypłaca w przypadku wystąpienia zdarzenia ubezpieczonego określonego w polisie.
Trwały uszczerbek na zdrowiu występujące u ubezpieczonego trwałe uszkodzenie narządu lub organu, które powoduje upośledzenie jego czynności.
Ubezpieczający – strona umowy ubezpieczenia, osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, która zawiera umowę ubezpieczenia z ubezpieczycielem i zobowiązuje się do uiszczania składki ubezpieczeniowej.
Ubezpieczenie bezskładkowe – umowa ubezpieczenia, dla której Ubezpieczający zaprzestał opłacania składek, a nie złoży wniosku o wypłatę wartości wykupu. W wyniku takiego przekształcenia Ubezpieczający zwolniony jest z obowiązku opłacania składek, zaś suma ubezpieczenia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu, bądź suma ubezpieczenia jest utrzymana na dotychczasowej wysokości, a koszty funkcjonowania polisy i koszty ryzyka są pobierane z wartości polis – a ochrona trwa do wyczerpania wartości polisy. Równocześnie wygasają wszystkie ochrony ubezpieczeniowe zawarte w ramach umów dodatkowych.
Ubezpieczenie na pierwsze ryzyko – najczęściej stosowane w ubezpieczeniach od kradzieży z włamaniem i rabunku. Ubezpieczający zgłasza do ubezpieczenia taką wartość mienia, która odpowiada przewidywanej maksymalnej stracie w wyniku jednego zdarzenia i takie może być również maksymalne odszkodowanie.
Ubezpieczenie na sumy stałe – standardowo stosowany w ubezpieczeniach od ognia i innych zdarzeń losowych. Ubezpieczeniu podlega cała wartość mienia.
Ubezpieczenie na życie – rodzaj ubezpieczenia, które przede wszystkim zapewnienia bezpieczeństwo finansowe członkom rodziny ubezpieczonego na wypadek jego śmierci. W takim przypadku towarzystwo zobowiązuje się do wypłaty uposażonym jednorazowego świadczenia lub renty.
Ubezpieczony – osoba fizyczna wymieniona imiennie w umowie ubezpieczeniowej, na rzecz której zawarto polisę.
Udział własny – Udział własny jest to określona umownie część szkody jaką ubezpieczający będzie pokrywał z własnych środków. Udział własny określany jest procentowo.
Przykład:
szkoda = 1000, udział własny = 20%, odszkodowanie = 1000 – (1000 x 20%) = 800
Umowa ubezpieczenia – umowa, na mocy, której zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w przypadku zajścia zdarzenia przewidzianego w umowie, natomiast ubezpieczający zobowiązuje się opłacać składkę ubezpieczeniową.
Underwriter – specjalista do spraw selekcji i oceny i ryzyka.
Uposażony inaczej beneficjent; osoba uprawniona przez Ubezpieczonego, której zostanie wypłacone świadczenie w przypadku śmierci ubezpieczonego.
Wartość wykupu – część wpłaconych w formie składek środków finansowych, która jest ustalona w umowie zwaracana ubezpieczającemu w przypadku rezygnacji z ubezpieczenia przed terminem zakończenia umowy.
Wypadek ubezpieczeniowy – zdarzenie objęte ochroną na podstawie ogólnych warunków zawartego ubezpieczenia, za które zakład ubezpieczeń zobowiązany jest wypłacić odszkodowanie lub świadczenie.
Wykup ubezpieczenia – sytuacja, w której towarzystwo ubezpieczeniowe zwraca ubezpieczającemu część wpłaconych w formie składek środków finansowych, która jest ustalona w umowie (wartość wykupu). Wykupu ubezpieczenia dokonuje się w przypadku rezygnacji przed terminem zakończenia umowy ubezpieczenia. Wykup ubezpieczenia jest możliwy zwykle po 2 – 3 latach od początku umowy w zależności od rodzaju ubezpieczenia.
Wyłączenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń – zdarzenia, szkody, za które zakład ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności i w związku z tym nie wypłaca odszkodowania.
Zakład ubezpieczeń – inaczej towarzystwo ubezpieczeń, ubezpieczyciel, asekurator; podmiot funkcjonujący w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług z zakresu ubezpieczeń na podstawie zezwolenia Ministra Finansów.
Zasada proporcji jest jedną z najważniejszych zasad w ubezpieczeniach majątkowych. Charakterystyczna dla ubezpieczeń od ognia i innych żywiołów, rzadziej występuje w innych rodzajach ubezpieczeń. Uregulowana jest w ogólnych warunkach ubezpieczeń poszczególnych zakładów – jej celem jest wymuszenie na osobie ubezpieczającej się ubezpieczenia całego posiadanego mienia. Chodzi tu o to, że zakład ubezpieczeń aby rozproszyć ryzyko bierze do ubezpieczenia cały majątek, o którym z góry wie, że w 100% nie powinien spłonąć. Ryzyko małych szkód jest o wiele wyższe od wystąpienia jednej szkody totalnej. Sama zasada brzmi tak: odszkodowanie zmniejsza się w takim stosunku, w jakim pozostaje zadeklarowana suma ubezpieczenia do wartości faktycznej mienia. Matematycznie wyliczenie odszkodowania wygląda następująco:
(suma zadeklarowana \ wartość rzeczywista) x wysokość szkody
Zdarzenie losowe – niezależne od woli ubezpieczającego zdarzenie przyszłe i niepewne, którego nastąpienie powoduje uszczerbek w dobrach osobistych lub w dobrach majątkowych albo zwiększenie potrzeb majątkowych po stronie ubezpieczającego lub innej osoby objętej ochroną ubezpieczeniową.
Zielona karta – dowód zawarcia obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego mający zastosowanie w ruchu poza granicami naszego kraju. Obowiązuje w krajach, które podpisały konwencję Zielonej Karty.
Indeksacja inaczej waloryzacja; coroczne podwyższanie składki ubezpieczenia i/lub sumy ubezpieczenia o wskaźnik inflacji.
Inkaso jest formą rozliczeń bezgotówkowych. Polega na złożeniu przez podawcę polecenia w banku, by ten zainkasował określoną kwotę pieniędzy w zamian za wydanie dokumentów potwierdzających prawo własności do towaru lub w zamian za zabezpieczenie zapłaty należności. Przedmiotem inkasa mogą być dokumenty handlowe, takie jak: dokumenty ubezpieczeniowe, świadectwo pochodzenia, faktury, dokumenty transportowe bądź finansowe (weksle).
Karencja – okres wyczekiwania. Określony w umowie ubezpieczeniowej okres, w którym towarzystwo ubezpieczeniowe nie ponosi odpowiedzialności za powstałe w tym czasie szkody określone w umowie ubezpieczenia. Ma na celu wyeliminowanie sytuacji zawierania umowy ubezpieczeniowej już po powstaniu szkody i próby wyłudzenia pieniędzy za nią.
Klauzule ubezpieczeniowe – zastrzeżenia w polisie ubezpieczeniowej, które mogą ograniczać, zmieniać lub rozszerzać zakres ochrony ubezpieczeniowej. Podczas zawierania umowy trzeba zwrócić szczególną uwagę na część poświęconą wyłączeniom odpowiedzialności ubezpieczającego.
Kompensacja szkody – wyrównanie materialnych skutków zdarzeń losowych.
Kradzież z włamaniem – taki sposób bezprawnego zaboru cudzego mienia, który polega na usunięciu przez sprawcę zabezpieczeń, stanowiących przeszkodę w dotarciu do tego mienia osobom niepożądanym. Usunięcie może nastąpić poprzez zniszczenie zabezpieczeń, użycie narzędzi, podrobionego klucza lub klucza oryginalnego, wcześniej skradzionego.
Kwota wykupu – kwota, którą zakład ubezpieczeniowy wypłaca osobie posiadającej długoterminową polisę na życie, w momencie, gdy rezygnuje ona z dalszej ochrony towarzystwa.
Likwidacja szkody – czynności wykonywane po wypadku ubezpieczeniowym – przez zakład ubezpieczeniowy, w celu ustalenia przyczyn i skutków wypadku oraz obliczenia wysokości odszkodowania należnego poszkodowanemu bądź osobie upoważnionej.
Limit odpowiedzialności – górna granica odpowiedzialności ubezpieczyciela w przypadku wystąpienia szkody.
Lokal mieszkalny – mieszkanie w bloku lub kamienicy, stanowiące odrębną nieruchomość.
Majątkowe ubezpieczenie – rozróżniane są tu dwa rodzaje: ubezpieczenia osobowe i ubezpieczenia majątkowe. Do ubezpieczeń majątkowych zalicza się ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, a także ubezpieczenie mienia. Ten drugi rodzaj pozwala nam zabezpieczyć się na wypadek zniszczenia bądź utraty naszego mienia. Ubezpieczyć możemy na przykład budynki, budowle, maszyny, urządzenia czy wyposażenie.
Nadubezpieczenie – sytuacja, w której zgłoszona suma ubezpieczenia przewyższa faktyczną wartość ubezpieczonego mienia. Powstanie zdarzenia ubezpieczeniowego wywołuje wypłatę odszkodowania odpowiadającego faktycznej wartości ubezpieczonego majątku.
Niedoubezpieczenie – sytuacja, w której zgłoszona suma ubezpieczenia jest niższa od faktycznej wartości ubezpieczonego przedmiotu. W razie powstania zdarzenia ubezpieczeniowego wypłata odszkodowania jest uzależniona od stosunku sumy ubezpieczenia do faktycznej wartości mienia albo odpowiada wysokości szkody, w granicach sumy ubezpieczenia.
NNW – polisa stosowana jako odrębna umowa ubezpieczenia, albo dodatkowa umowa w ubezpieczeniach życiowych, turystycznych, komunikacyjnych. Chroni od następstw nieszczęśliwych wypadków. Nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, w wyniku którego Ubezpieczony doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu lub zmarł.
Ochrona ubezpieczeniowa – zobowiązanie zakładu ubezpieczeniowego do wypłaty świadczenia w razie zajścia zdarzenia w trakcie trwania ubezpieczenia.
Odpowiedzialność cywilna – powstała na podstawie przepisów prawa cywilnego odpowiedzialność za szkody na osobie lub mieniu, zobowiązująca sprawcę do naprawienia tej szkody. Rozróżniamy dwa rodzaje odpowiedzialności cywilnej:
kontraktową – nie wywiązanie się z warunków umowy oraz
deliktową – wyrządzenie komuś krzywdy.
Odstąpienie od umowy ubezpieczenia – każda osoba fizyczna ma prawo odstąpić od umowy ubezpieczenia do 30 dni od daty zawarcia polisy (jeśli umowa jest zawierana na czas dłuższy niż 6 miesięcy) i do 7 dni, jeśli jest przedsiębiorcą. Po odstąpieniu od umowy, towarzystwo ubezpieczeniowe wypłaca ubezpieczającemu całą wpłaconą przez niego kwotę, pomniejszoną o koszty manipulacyjne i czasami o koszty udzielonej do dnia odstąpienia od umowy ochrony.
Odszkodowanie – kwota, którą zakład ubezpieczeń zobowiązany jest wypłacić w razie wystąpienia szkody w ubezpieczonym majątku pod warunkiem, że ryzyko jej wystąpienia objęte było umową ubezpieczenia.
Ogólne warunki ubezpieczeń (OWU) – przepisy prawne stosowane do wszystkich ubezpieczeń danego działu lub rodzaju. Ustalają obowiązki i prawa stron umowy ubezpieczenia.
Osoba trzecia – każda osoba (fizyczna lub prawna) pozostająca poza stosunkiem ubezpieczeniowym.
Polisa ubezpieczeniowa – dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia, wystawiony przez zakład ubezpieczeń. Polisa zawiera dane dotyczące ubezpieczającego, ubezpieczonego, określenie przedmiotu ubezpieczenia, okresu i sumy ubezpieczenia oraz należnej składki ubezpieczeniowej.
Pośrednik ubezpieczeniowy – agent ubezpieczeniowy lub broker ubezpieczeniowy.
Pożar – działanie ognia, który przedostał się poza palenisko lub powstał bez paleniska i mógł samodzielnie rozprzestrzenić się.
Przepięcie – powstaje z przyczyn innych niż uderzenie pioruna. Jest to nagła zmiana parametrów prądu elektrycznego powodująca uszkodzenie lub zniszczenie ubezpieczonego mienia, wskutek powstania nagłego i krótkotrwałego napięcia prądu wyższego od znamionowanego dla danego urządzenia, instalacji, linii lub sieci.
Reasekuracja – ubezpieczenie ubezpieczycieli, co oznacza cesję (przekazanie) części lub całości (w takim przypadku nazywanej frontingiem) ryzyka wraz z częścią (lub całością) składek innemu ubezpieczycielowi (czyli reasekuratorowi).
Regres ubezpieczeniowy – z chwilą wypłaty pokrzywdzonemu przez zakład ubezpieczeniowy odszkodowania, przejmuje on na siebie prawo do żądania od odpowiedzialnego za szkodę zwrotu wypłaconej kwoty.
Reguła proporcjonalności – zasada stosowana przy niedoubezpieczeniu. Odszkodowanie zostaje pomniejszone w takim stopniu, w jakim zapisana w polisie suma ubezpieczenia pozostaje do rzeczywistej wartości mienia. Oznacza to, że w przypadku ubezpieczenia mienia na 50% jego wartości otrzymamy w razie szkody 50% sumy ubezpieczenia.
Rocznica polisy – każda kolejna rocznica daty zawarcia umowy ubezpieczenia. Zwykle tego dnia podnoszone są składki i suma ubezpieczenia (indeksacja).
Rozwiązanie umowy ubezpieczenia – może nastąpić z różnych przyczyn: zakończenia czasu trwania ubezpieczenia, nieopłacenia składki w terminie, śmierci ubezpieczonego, odstąpienia od umowy, wykupu ubezpieczenia.
Ryzyko ubezpieczeniowe – możliwość wystąpienia określonego zdarzenia, które zagraża obiektom lub osobom ubezpieczonym.
Składka jednorazowa – jednorazowa wpłata kwoty, jaką zobowiązany jest zapłacić ubezpieczający zakładowi ubezpieczeń za cały okres ubezpieczenia.
Stałe elementy mieszkania – w ubezpieczeniach mieszkaniowych elementy zamontowane lub wbudowane na stałe, takie jak: meblościanka, antresola, okna, drzwi, kominek, elementy urządzeń wodnych, kanalizacyjnych, grzewczych, pokrycie.
Suma ubezpieczenia – górna granica odpowiedzialności ubezpieczyciela. Oznacza to, że wypłacone odszkodowanie nie może przewyższyć z góry ustalonej kwoty (sumy ubezpieczenia). Wysokość sumy ubezpieczenia ustalana jest zwykle na podstawie oceny aktualnej wartości ubezpieczanego majątku lub maksymalnej wartości ewentualnego świadczenia w przypadku ubezpieczeń osobowych.
Szkoda – każdy uszczerbek, którego poszkodowany doznał wbrew swej woli. Szkoda może mieć charakter majątkowy lub niemajątkowy.
Zwyżka – wyższa cena jaką osoba wykupująca ubezpieczenie musi zapłacić przy kupnie polisy. Dotyczy to osób zwiększonego ryzyka, np. osoba kupująca polisę zdrowotną, która przeszła zawał serca lub inne poważne choroby.
VIN (Vehicle Identification Number) potocznie NUMER NADWOZIA jest złożonym zestawem znaków, który zostaje nadany pojazdowi przez producenta w celu jego identyfikacji. Istnieje norma ISO 3779 – 1983, która określa treść i budowę numeru identyfikacyjnego pojazdu, dzięki czemu może zostać stworzony jednolity dla całego świata system numerów identyfikacyjnych pojazdów samochodowych.
Centrum Ubezpieczeń
